Dolfijnen, volgelopen duikmaskers en geweldige duiken (Andreas)

Jep, ik ben eindelijk hier. Nu ik heb geleden onder de kou en verveling voor zo’n lange tijd, heb ik mezelf eindelijk bij elkaar geraapt om eens iets geks te doen.

Wat zou er nou meer verandering en avontuur geven dan duiken?! Ik ga een PADI Divemaster stage doen bij Dive and Sea Tenerife ondanks dat ik slechts twee keer eerder het duiken heb uitgeprobeerd.

En een verandering is wat ik kreeg! De meeste werkdagen zijn 10 uur lang, en het is verdomd hard werken soms. Aan de andere kant, de meeste werkdagen bevatten meerdere duiken en het is 27 graden in de schaduw, dus dat had erger gekund.

Ik kwam hier aan op 31 oktober samen met mijn vriend Dennis, helemaal moe van 28 uur reizen van Denemarken naar Golf Del Sur, inclusief sightseeing in Londen en een jongens-avond-uit op de vlieghaven. Daarna werden we begroet door de extatische Melissa die ons informeerde dat er een Halloween Feest is voor alle stagiaires van Dive and Sea Tenerife en dan wij meer dan welkom zijn.

Beleefd als altijd, konden Dennis en ik hier geen nee op zeggen op de eerste dag. Dus daar gingen we, op een hachelijke missie om Halloween kostuums te vinden voor het feest. Wel was dit een erg goede manier om de stagiaires te leren kennen. Het is echt een leuke groep mensen, iedereen heeft zo z’n eigen speciale trekjes, talenten, sterkten en humor, maar ieder heeft zijn eigen plek hier.

Na onze avond uit, werden we direct in het diepe gegooid; we bereidden alle duikuitrustingen voor en deden zwembad oefeningen met Pete en Alice. Het duurde niet lang om het gevoel terug te krijgen dat ik zo gemist had sinds mijn laatste Discover Scuba Dive, die ik twee jaar geleden deed in ditzelfde zwembad met dezelfde mensen.

Daarna was het eindelijk tijd voor de echte ervaring op mijn tweede dag hier, bij Yellow Mountain. Dennis, Pete, twee andere mensen die een PADI Open Water Diver cursus deden en ikzelf, gingen de boot op, op weg naar onze duikstek. Het laatste dat Pete zei voordat we de boot verlieten was: “Aangezien dit de eerste keer is in de zee, kan je beter niet naar beneden kijken, want het kan erg diep lijken voor een onervaren duiker.”

Toen ik het water in ging was naar beneden kijken uiteraard het eerste wat ik deed. En wat een uitzicht! Ik kon niet wachten om naar beneden te gaan. Het ging allemaal prima, en ondanks dat ik nog steeds een beetje bang was om water in mijn masker te krijgen, zou niets mij in de weg staan om mijn cursussen te doen. Dus nam ik het verdomde masker af tijdens mijn skills (het bleek dat dit in de zee gemakkelijker was dan in het zwembad) en de rest verliep vlekkeloos. 

Iedere dag gaat het nu beter en beter, aangezien ik nu een beetje in het ritme begin te komen in de ochtenden (behalve het feit dat de ochtenden veel te vroeg zijn) en ook de duiken worden steeds leuker en leuker.

Het was zo ongeveer de beste dag van mijn leven toen alle kits binnen no-time klaar waren, vergeleken met ons gewoonlijke level van verwarring.

Op weg naar Yellow Mountain stopten we om naar de dolfijnen te kijken die rond de boot zwommen in de zonsopgang. Even daarna had ik een leuke duik met Sam, Angela en Mahmoud. Later ging het wassen van de kits ontzettend snel, dus heb ik een uur in de zon kunnen relaxen in de haven, terwijl ik wachtte op de klanten die terug zouden komen van hun kustduik. Al met al een hele fijne dag.

Ik slaagde voor mijn PADI Open Water Diver examen en kreeg een schouderklopje van Pete over mijn onder water verschijning, dus het eerste certificaat is binnen. 

Uiteraard doe ik lang nog niet alles goed rondom de shop, maar ik kan geen bierboetes krijgen tijdens mijn eerste week, dus ik ben “The Man”!!

Vanaf morgen zal ik alles goed doen, want vanaf dan kan ik bierboetes krijgen! Maar morgen hoef ik alleen mijn Adventure boek te lezen en in de shop te zijn, dus het aantal regels dat ik kan breken en kits die ik kan verknoeien is beperkt.

Dat is mijn rijmpje,

Andreas