Ik voel me steeds zelfverzekerder in het
water. Het mooiste van deze hele stage is het feit dat wanneer je ’s ochtends
opstaat, je weet dat je die dag je tijd zal doorbrengen op de boot of in het
water van de Atlantische oceaan, genietend van de zon, op weg naar je duiken.
We hadden 5 hele leuke klanten deze week,
de meeste van hen zijn gecertificeerde BSAC & PADI Instructeurs, dus
allemaal zeer ervaren duikers. In het begin dacht ik dat dit het lastig zou
maken aangezien zij alle kleine foutjes die ik zal maken zullen zien, maar het
bleek al snel dat het erg fijne en relaxte mensen waren.
We hadden twee schitterende duiken bij
Poco Naufragio waarop we werden overweldigd door enorme en zeer nieuwsgierige
pijlstaartroggen.
Er waren zeker 6 roggen die contant om ons
heen zwommen, ze voelden zacht als dekentjes. De duik werd steeds rustiger en
stiller totdat de stilte helemaal overnam. De ervaring was zeer intens en het
mooiste dat ik in jaren heb meegemaakt. Ik voelde me zo bevoorrecht om erbij te
zijn. Het was zeer rustgevend en belonend.
Voor de volgende duik gingen we naar een
andere duikstek, die zich net voor Yellow Mountain bevind. Mark was mijn
duikbuddy en het ging heel goed. Ik bleef dicht bij Mark en ook bij Alice die
de duik gidste.
Ik had een belangrijke discussie met Pete over hoe belangrijk het is om
dichtbij de persoon die de duik gidst te blijven. Het was een hele uitdaging
deze duik, om dichtbij genoeg te blijven. Mark ging regelmatig helemaal een
andere kant uit dan Alice en ik wilde hem niet constant van richting doen
veranderen, maar wilde ook niet dat we achterop raakten. Ik bleef steeds in het
midden en genoot van de duik.
Mijn volgende duiken waren weer met de
groep. Aangezien de duik gisteren zo schitterend was, besloten we weer terug en
gaan en raad eens… we hadden opnieuw het geluk de roggen te zien! Waren alle
dagen maar zo!
De volgende duiken waren onze onderwater plattegrond duiken. Angela en ik
maakten schitterende plattegronden van Yellow Mountain. We kregen een heleboel
tips van Pete en gingen het water in voor de tweede duik, om onze plattegronden
eventueel nog iets aan te passen. Als we straks terug in de shop zijn zullen we
de laatste details aanvullen.
De EFR cursus die Pete gaf was geweldig.
Ik had het gevoel dat al het studeren niet voor niets was geweest. Ik kon alle
vragen beantwoorden die werden gesteld en vond dat de cursus fijn en logisch in
elkaar was gezet.
De scenario’s waren ook erg leuk en gaven ons een idee van hoe het is om je
geleerde kennis in de praktijk toe te passen. Daarna deden we onze examens en
ik scoorde 90%. Nu heb ik al mijn papierwerk afgerond voor mijn PADI Rescue
Diver certificatie.
Ik eindigde de week met twee van de duiken
die deel uitmaakten van Dennis, Andreas en Ann’s PADI Advanced Open Water Diver
cursussen.
Ik miste de diepe duik omdat ik (alweer)
de sleutels van de shop in mijn zak had zitten, die Melissa op dat moment nodig
had! Gelukkig was het niet het einde van de wereld, ik heb mijn lesje geleerd
en zal nooit meer sleutels in mijn zak laten zitten die niet van mij zijn.
Het duiken is geweldig!
Het maakt iedere fout die je maakt onder
deze druk draagbaar. Ik ben nog steeds niet 100% tevreden met mijn prestaties
rondom de shop. Maar dan bedenk ik me dat dit nog maar mijn tweede week is. Ik
moet nog veel leren, maar stapje voor stapje gaat het steeds beter.
Mahmoud
No comments:
Post a Comment