Week 2 - PADI Advanced Open Water cursus en EFR Training (Matt & Foster)

PADI Advanced Open Water cursus en EFR Training

De EFR (emergency first responce/eerste hulp) training vandaag was vermakelijk zoals je zou verwachten als je een mannequin in een groep onvolwassen stagiaires brengt, het bracht hier en daar een lach in de groep. Ik vond het een beetje vreemd dat Will te mannequin leek te willen versieren, daar kwam echter snel een einde aan, na een paar vernietigende blikken van Jake.

De EFR werd vooraf gegaan door een aantal duikvaardigheden in het zwembad met Alice, wat mij erg hielp. Het is nu een stuk gemakkelijker om de skills te doen dus hopelijk kunnen we ze perfect krijgen in de volgende paar zwembadsessies.

Dinsdag was de eerste keer dat ik een Open Water cursus kon observeren. Dit was een goede kans om wat ervaring op te doen in wat ik de rest van mijn tijd hier zal doen.
De duik ging goed en het was leuk om de student in het zwembad en tijdens de duiken te zien.

Vandaag was een lastige dag. Alleen Will en ik waren er, de rest had de dag vrij gekregen, wat betekende dat we wel zo’n duizend tanks met z’n tweeën droegen.

De twee duiken die we deden met de klanten waren leuk, en we zagen een heleboel verschillend zeeleven.

Ik vormde een buddyteam met Will, wat een ervaring op zichzelf was aangezien ik constant een babysit was voor het geval hij weer eens tegen de zeebodem crashte of verscheurd werd door een vis. Toen Alice ons vroeg om onze SMB’s omhoog te laten, had ik simpelweg geen idee hoe ik dat zou moeten doen, dus ik kan niet wachten op de training van de cursus daarvoor.
Tegen het einde van de dag waren we beide doodmoe, maar niet te moe voor wat ijs en frietjes.

Een dag vol met duiken begon met drie ochtendduiken met Matt, Alex en ik, dit waren onze navigatie duiken met Pete.

Daaropvolgend werden we door Will en Jake gegidst op een mapping duik van Yellow Mountain, dit ging allemaal goed.

Daarna was het na het avondeten tijd om weer terug op het werk te zijn voor nog twee duiken, ten eerste onze eerste duik bij Poco Naufragio, om eens rond te kijken voordat we terug zouden gaan in het donker. Daarna gingen we aan boord van de boot en wachtten tot het donker zou worden. Dit was mijn eerste nachtduik hier en het was voor nog een heleboel andere mensen hun allereerste nachtduik.

Tezamen met de nieuwe nachtduik ervaring kregen we ook de kans om met een paar nieuwe duikmaterialen te spelen, wat voor veel duikers een van de dingen is die hen aantrekt in het duiken. Net als ik met mijn helemaal niet – veel te grote zaklamp of Will die zich eindeloos leek te kunnen vermaken met een glow stick.

Tijdens de duik zagen we een heleboel zeeleven en het was voor mij de eerste keer dat ik een paar grote roggen zag die op deze duikstek leven.

De dag begon met een vroege ochtendsessie om enkele van onze duikvaardigheden te oefenen, we waren niet zo nutteloos als een stelletje dooie eekhoorns als het aankwam op de Divemaster testen. Ik gleed bijna uit op de trap toen ik die aan het dweilen was zodat anderen niet zouden uitglijden, wat enigszins ironisch was.

Als ik me niet vergis, bracht Jamie meer tijd door met het in het water geduwd worden dan wat dan ook, terwijl we de boot aan het schoonmaken waren, wat op zijn minst erg vermakelijk was. De rest was de dag verliep rustig en we liepen terug naar de shop vanuit de haven.

We doken weer bij Poco Naufragio, om onze diepe duik te doen. Tijdens deze duik besloot Pete ons te laten zien hoeveel langzamer je bent als je diep duikt, dankzij stikstofnarcose.

Dit zou beter zijn gegaan als de gekozen onderwater taak geen wiskunde had bevat, want dat kostte me zelfs aan de oppervlakte al eeuwen.

Op de volgende duik verzamelden we nog wat meer details voor onze onderwater plattegronden, wat een stuk gemakkelijker zou zijn geweest als we niet constant werden gevolgd door Roggen. Ik denk dat we daar maar gewoon mee moeten leren omgaan.

Opnieuw een week gedaan…. 

Matt & Foster