Geweldige duiken en geslaagd voor Divemaster examens (Sam)

Geweldige duiken en geslaagd voor Divemaster examens (Sam)

Opnieuw begin ik de week met duiken bij de Schildpadden!

Duik een ging op z’n zachtst gezegd niet goed, het zicht was gewoon verschrikkelijk. We konden nauwelijks 5 meter vooruit kijken, zeer ongebruikelijk aangezien al mijn duiken tot nu toe in zeer helder water waren geweest. Blijkbaar was er een Schildpad te zien, maar aangezien ik hem niet gezien heb denk ik niet dat het telt. Op de tweede duik kwam Melissa erachter dat het zicht aan de linkerkant van de baai veel beter was, dus we gingen terug het water in. Niet lang daarna vonden we een zeer nieuwsgierige Schildpad. Uiteraard, en helaas, zijn deze dieren eraan gewend om gevoerd te worden door duikers. Ze kwamen ontzettend dichtbij en raakten ons steeds aan met hun kop en flippers. Het was ongelooflijk!

Matt, een van de duikers op deze duik had het over iets genaamd “Sexy Garnalen”, die je gewoonlijk tegenkomt rond Zeeanemonen. Ik was er een beetje sceptisch over maar uiteraard vond Matt ze. Nadat we de Schildpad hadden gezien gingen we op weg naar de felblauwe Anemoon, en de Garnaaltjes die daarop leefden. Blijkbaar besloot Melissa dat het een goed idee was om naar de Garnaal te wijzen door middel van haar hand in de Anemoon te steken. Zo kwam ze erachter dat het erg pijnlijk is om een Anemoon aan te raken. Ondanks dat zag ik de Garnaaltjes nog steeds niet, dus besloot ook Matt ze aan te wijzen door zijn hele hand in de Anemoon te steken..

Mijn volgende duikdag was naar een duikstek genaamd Pequeño Valle. Pete gidste de duik en er was ontzettend veel te zien, enorme scholen vissen die vrijwel overal te vinden waren. Met zoveel te zien op deze duikstek, had ik heel veel zin in de volgende duik, dus ik wisselde mijn tank en was klaar om te water te gaan. Helaas besloot mijn betrouwbare (uhum) duikuitrusting anders, zoals wel vaker als ik net klaar ben voor een duik. De LPI slang was gesprongen, midden in de slang nog wel. Een speciaal bedankje voor het Duikcentrum in Engeland die mijn duikuitrusting een dure beurt hebben gegeven!

Dus belandde ik op de boot, zoals gewoonlijk starend naar de kustlijn.

De volgende dag accepteerde ik stom genoeg de verantwoordelijkheid om een duik te gidsen. We gingen naar Abades voor twee kustduiken. Er was maar één klant bij ons vandaag; Matt. Hij is een erg fijne en gemakkelijke duiker, gelukkig voo mij! Dus toen we onze duikuitrusting aan hadden stotterde en stuntelde ik me door mijn slordige duik brief heen, iets waar ik zeker nog aan moet werken. Toen gingen we het water in, zwommen naar het punt waar we afdaalden, en eenmaal onder water bevond ik me vooraan in de groep en zwom de verkeerde richting uit.

Nadat Melissa me in de juiste richting had gewezen ging de duik veel beter; we zagen twee Tijgermurenen en een heleboel indrukwekkende Zeebrasems, Koraaljuffertjes en Papegaaivissen. We cirkelden rond en kwamen terug over het rif, daar werd het gecompliceerder, want ik wist waar ik wilde zijn alleen niet hoe ik daar moest komen. De muren van het rif maakten het erg moeilijk om er te komen, dus ik sloeg rechtsaf. Uiteraard gingen alle anderen linksaf, wat de juiste richting was, dus ik ben maar snel omgedraaid.  

Melissa gidste de volgende duik en uiteraard ging die veel beter, dus ik voelde me wat overbodig. Opnieuw een kleurrijke duik, die eindigde met een hoogtepunt voor iedereen, aangezien Matt iets vond waarvan ik dacht dat het een oranje gekleurde plant was. Pas later werd mij verteld dat het een Frogfish was, iets dat zeer zeldzaam is om hier tegen te komen. Om de dag helemaal compleet te maken werd mij verteld dat mijn kapotte duikcomputer niet meer te repareren valt. Ik lijk er een talent voor te hebben om zo’n betrouwbare en interessante apparatuur aan te schaffen.

Het volgende deel van mijn PADI Divemaster stage was het maken van een onderwater plattegrond. Ik krijg vaak te horen dat ikzelf en Olijfje wat ‘speciaal’ zijn, dus het was geen verassing dat het niet helemaal volgens plan ging. Ik slaagde er toch in om de meeste richtingsveranderingen en afstanden bij elkaar te krijgen. Helaas voor ons lieten onze plattegronden onze terugweg naar de boot niet zien, dus we moeten nog eens terug om erachter te komen wat we verkeerd hebben gedaan.

Zaterdag gingen we naar een van mijn twee favoriete duikstekken hier, Poco Naufragio. We hadden twee klanten bij ons, Matt en Ryan. Letterlijk direct nadat we onder water gingen, was er een Rog, wat de duik erg interessant maakte. Het was gewoon ongelooflijk om een rog van zo dichtbij te zien, en letterlijk je hand uit te strekken en hem aan te raken. Op deze duikstek vonden we werkelijk alles dat je maar kunt wensen, na de Rog die we tegenkwamen, zwommen we verder en vonden we Sexy Garnalen (Matt demonstreerde zijn nieuwe signaal daarvoor), Murenen, drie recht naast elkaar. Het waren twee Zwarte Murene in hetzelfde gat tussen de rotsen, en een Tijgermurene recht daarnaast. Dit was een van mijn favoriete duiken sinds ik hier ben; Hij staat bovenaan mijn lijstje samen met de Schildpadden.

Zondag, de laatste dag van de week, deden we een kustduik, een nieuwe duikstek voor mij; Las Eras. Met grootse plannen voor de eerste duik wilden we op weg naar een onderwater kerststal, maar het werd al snel duidelijk dat er we dankzij de sterke stroming niet zouden komen. Toch kregen we een Rog, Murene en een Octopus te zien, geen slechte duik dus.

De volgende duik van de dag was geweldig, maar mijn altijd-fantastische apparatuur speelde zoals altijd weer op. Een dikke plus deze week van het succesvol afronden van mijn Divemaster examens. Idioot als ik ben geloofde ik Pete op zijn woord toen hij mij vertelde dat ik een van de eersten was die zakte voor dit examen. Ik had bijna een hartverzakking en verwachtte een preek over het feit dat ik zo’n mislukking was.

Blijkbaar zijn deze plagerijtjes heel normaal voor iedereen die bij de eerste poging slaagt voor zijn examen!

Groetjes, Sam