Blog Archive

Sunday, 24 March 2013

Duik tegen afval in Tenerife (Dennis)

Ik logde mijn 53e duik vandaag. Dit betekend dat ik nog maar 7 duiken verwijderd ben van roem en fortuin. De titel “PADI Divemaster” komt iedere week dichterbij – en wat een week is het geweest!

We gingen naar Yellow Mountain en deden onze kerst-duik. Pete, Melissa, Alice en alle stagiaires compleet met Kerstman pakken, mutsen en baarden, gingen lachend het water in. We deden in totaal twee duiken die dag. De eerste werd gegidst door Alice en we namen wat maffe onderwater foto’s in onze kostuums. Ik deed een kit removal op de bodem om zo wat foto’s te kunnen maken van de Kerstman die in het water zweefde, zonder duikspullen. Dat ging prima.
Ik had de eer om de tweede Kerst duik te mogen gidsen en tijdens de duik kwamen we een andere groep duikers tegen die werden weggeblazen door onze verschijningen als Kerstmannen onderwater!
We zwommen een tijdje in de buurt van de andere duikers, maar tot mijn grote teleurstelling leken ze niet zo onder de indruk als ik zou zijn.

Na onze terugkeer naar de haven, kondigde Pete aan dat we net zo goed meteen onze 100 meter zwemmen en 800 meter snorkel konden doen. Zul je net zien dat dit de enige dag was dat we geen ontbijt hadden gehad.
Dus trok ik mijn nu versleten Kerstman pak uit en deed mijn 100 meter zwem in volgens mij 2 minuten en 50 seconden. (helemaal niet slecht)
Daarna deden we de 800 meter snorkel in een wetsuit, masker, snorkel, loodgordel en vinnen. Zij aan zij met Andreas en Moomin nam ik mijn plaats in, wachtend op het sein om te gaan.
Het is onnodig om te zeggen dat ik uiteraard veel sneller was dan de rest.
(Moomin maakte de snorkel niet af dankzij een zeer onfortuinlijk vin-gerelateerd probleem).
Needless to say, I finished way faster than that lot. (Moomin didn't complete to to a very unfortunate fin related problem)

Deze week deden we ook ons PADI Divemaster skill circuit (een aantal oefeningen in het zwembad, zoals regulator recovery, kit removal etc.) Dit ging allemaal heel goed, en zoals eerder vermeld, hoef ik nu alleen nog maar een paar duiken te doen voor mijn Divemaster certificaat!


Ik denk dat ik in een eerdere blog al heb vermeld dat Lydia nu een PADI Divemaster is en Alice een PADI Instructor, dus vandaar werd besloten dat het team uit zou gaan om het te vieren!!
We dronken allemaal ons deel alcoholische drank en dronken als ik was, een aantal herinneringen staan in mijn geheugen gegrift. Lydia, een lichtgewicht qua drinken, werd zo dronken dat zelfs Andreas en ik (aangezien wij Deens zijn, zien we onszelf als experts in het dronken-zijn) niet konden tippen aan dit kleine maffe wezentje uit Holland!
Midden in de week gingen Pete en Melissa op een welverdiende vakantie naar een geheim deel van het eiland, terwijl Alice de leiding kreeg over de shop en ons stagiaires.

Dus de afgelopen paar dagen hebben we iedere dag kustduiken gedaan en het gewoon ontzettend naar onze zin gehad! 

Op onze eerste dag zonder Mr. en Mvr. Baas gingen we naar Abades voor 3 duiken. Ik ben er al een aantal keer geweest en heb er iedere keer van genoten, maar dit keer besloot ik dat het tijd was voor een kleine aanpassing. In plaats van de gewoonlijke route langs de rotsen op, besloot ik helemaal de andere kant op te gaan om te zien wat daar te vinden was. Er kan niet zeggen dat de duik erg indrukwekkend was. De route die ik had gekozen was niet zo avontuurlijk en adembenemend als onze gewoonlijke route. Toch zagen we een octopus en een paar sepia’s, dus al bij al viel het best mee.
De tweede duik werd gegidst door Moomin en hij koos voor de normale, veilige route en slaagde erin om een beetje te verdwalen. Tegen het einde van de duik vond hij zijn weg weer terug.
De derde duik was alleen met Lydia, Moomin, Andreas en mij. Ik weet zeker dat Pete zou zeggen: “we zwommen rond voor 40 minuten en trapten wat lol” en waren precies op tijd terug.

De volgende dag laadden we onze gehuurde minibus in en vertrokken naar Las Eras. Ik was daar nog maar 1 keer geweest en keek ernaar uit om deze duikstek weer terug te zien. Als ik hoopte dat de stroming niet zo sterk zou zijn als vorige keer, dat was vergeefse hoop… Ik was er, dus de stroming ook.

Tijdens onze tweede duik, toen het tijd was om weer terug te zwemmen naar de kust, kwamen we terecht in een zeer sterke stroming en besloten naar de oppervlakte te gaan en zo terug te zwemmen.
Terug op vast land, bereidden we ons voor op een derde duik. Dit keer gingen we naar de pijplijn die zich net buiten de baai bevind. Het is een prachtige plaats vol met murenen, octopussen en een paar roggen.

De volgende dag gingen we naar El Puertito om een Project AWARE duik te doen. Het thema van deze duik was om zoveel mogelijk rommel te verzamelen en uit het water te halen. Uiteraard ook om met de schildpadden te spelen.

Ondanks het slechte zicht, deden we drie geweldige duiken bij deze duikstek. We verzamelden een hele hoop rotzooi en ik moest me concentreren op het gidsen, verzamelen en kijken naar de schildpadden. Op de duik die ik gidste zagen we een baby schildpad, wat wil je nog meer?

Moomin, die geweldige kleine bruine man, had een paar hele mooie woorden in de debrief aan het einde van de dag.
Het was iets in de trant van dat hij zo trots was om deel uit te maken van deze Project AWARE duiken en hoe mooi het was om de natuur een handje te kunnen helpen en anderen te inspireren.
Toen we terug kwamen van de tweede duik, met onze zakken vol rommel, verzamelde zich een groep mensen om te zien wat we aan het doen waren.


Ik ben er vrij zeker van dat we een behoorlijk grote indruk hebben gemaakt op sommigen van hen.
We hebben een aantal mensen geïnspireerd met onze duiken en hopelijk zullen een paar mensen vanaf nu twee keer nadenken voordat ze rotzooi in de zee dumpen. Wie weet zullen enkelen van hen ook anderen inspireren.
Het zal wel iets in het water zijn dat me zo sentimenteel maakt!
Hasta luego
- Kevinito




No comments:

Post a Comment